گاهی مرا یاد کن

گاهی مَرا یاد کُن ...

به نگاهی از سَر دِلتَنگی ...

به سُکوتی از سَر ناچاری ...

یا فَریادی اَز سَر اِستیصال ...

از ایوانِ خاطره ها یاد کُن ...

که هَنوز هَم بارانی ست ...

از باغِ خُرمالوهایِ کال ...

عَطر بَهار نارِنج هایِ عاشِقانه ...

از شاعرانه های فُروغ ...

تا بُغض هایِ بی اَمانِ مَن ...

وَقتی سَلام آخَر خود را روی ...

بُخارِ پَنجره می نِوشتی ...

بِراستی که آدَم ها را ...

چه چیزهایی می کُشَد ...

وَتَمام می کُنَد ..،

گاهی فِکر ...

گاهی سُکوت وَ گاهی هَم دِلتَنگی ...