هدیهام از تولد، گریه بودخندیدن را تو به من آموختیسنگ بودهام، تو کوهم کردیبرف میشدم، تو آبم کردیآب میشدم، تو خانه دریا را نشانم دادیمیدانستم گریه چیستخندیدن راتو به من هدیه کردی. از: شمس لنگرودی