امثال من داوودی یه وقتایی که دلشون میگیره باید همون لحظه

امثال من داوودی یه وقتایی که دلشون میگیره باید همون لحظه بنویسند و نوشتن لحظه ای یعنی دل نوشته؛
：ای دل وقتی به تنگ آمدی سر به زیر باش مبادا نگاهی همراه با معصومیت داشته باشی به دل دیگری...

ای دل من یار باش با من

نکند صدای تپشت به گوش کسی برسد.../نکند آه کشی بغض کنی ،ناز کنی.../نکند از فراق شکایت ببری سوی یار/...نکند جامه بدری از بخت بدت/

...ای دل من یار باش بامن...

خاموش و آرام بگیر...سردرگریبان کن ویاری طلب از خدا...

این دیار جایی برای تو ندارد...
این مردمان به ریشند میخندن..وقتی که از عشق سخن باز کنی...ای دل من بد دوره ای افتاد به ما...کاش...کاش شیرین و فرهاد بود بخت ما...کاش لیلی و مجنون بود سوی ما...کاش رامق و عذرا بود
راه ما...کاش وقتی که دلتنگ شدیم شانه ای بود زیر سرما... و ای کاش دلتنگ که شدیم یاری بود برای دل ما...

پ ن ：تنها برای دل تنگ مینویسد این قلم.
۹۴/۵/۲۱
ساعت：۳：۰۰ صبح