بابا لنگدراز عزیزم

بابا لِنگ‌دراز عزیزم:
تمام دلخوشی دنیای من این است که تو ندانی و من دوستت بدارم.
وقتی میفهمی و میرانی‌اَم،
چیزی درون دلم فرو می‌ریزد... چیزی شبیه غرور!
بابا لنگ دراز عزیزم:
لطفا گاهی خودت را به نفهمیدن بِزن، و بگذار دوستت بدارم!
من همین که هستی را دوســــت می‌دارم... حتی سایه‌ات که هیچ وقت به من نمی‌رسد!
بابا لِنگ‌دراز