شکر ایمان
#شکر_ایمان
#اسماعیل_دولابی
وقتی غذا می خوری؛ لذت غذا خوردن، شُکر آن است. قبل از آن، شکر ندارد.
وقتی هم کسی فهمید که این غذا مال خداست، شکر خدا رو کرده است.
غذای خدا، شکر لازم دارد و بنده، باید تشکر کند. اگر غذا را مثل یک چیز تلخ بخوری، به تو می گوید من که شیرین بودم، چرا این طوری خوردی؟ چرا نگفتی دست شما درد نکند؟!
من چقدر زحمت کشیدم تا در گیاهان و چیزهای دیگر رشد کردم تا به دست تو برسم، اما از من تشکر نکرده و نگفتی شیرین است. پس شکر اولِ آدم، مال این شیء است. هر وقت گفتی به به! چه غذای خوب و خوشمزه ای!
این شُکرِ آن غذا می شود و هر وقت هم فهمیدی آن را خداوند به تو داده، این فهمیدن تو، شکر خالق می شود.
#طوبی_محبت، ص 73
#اسماعیل_دولابی
وقتی غذا می خوری؛ لذت غذا خوردن، شُکر آن است. قبل از آن، شکر ندارد.
وقتی هم کسی فهمید که این غذا مال خداست، شکر خدا رو کرده است.
غذای خدا، شکر لازم دارد و بنده، باید تشکر کند. اگر غذا را مثل یک چیز تلخ بخوری، به تو می گوید من که شیرین بودم، چرا این طوری خوردی؟ چرا نگفتی دست شما درد نکند؟!
من چقدر زحمت کشیدم تا در گیاهان و چیزهای دیگر رشد کردم تا به دست تو برسم، اما از من تشکر نکرده و نگفتی شیرین است. پس شکر اولِ آدم، مال این شیء است. هر وقت گفتی به به! چه غذای خوب و خوشمزه ای!
این شُکرِ آن غذا می شود و هر وقت هم فهمیدی آن را خداوند به تو داده، این فهمیدن تو، شکر خالق می شود.
#طوبی_محبت، ص 73
۶۵۵
۰۱ آذر ۱۳۹۶
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.