تو برای من، همان حکمِ

تو برای من، همان حکمِ‌
هوای بعد از باران را داری!
چنان دلچسب و پر از
حسِ نابِ زندگی...
چشمانت برای من،
همان حکمِ اکسیژن
پس از باران را دارد..
دلم دیوانه وارجان میدهد
در برابر حصارِ چشمانت...
نگاهت برای جریان یافتنِ
زندگی کافیست...!
تمامِ تو بارانیست
که دلم با آن خوش است،
همان بارانی که نفس کشیدن در
آن را نباید به تعویق انداخت...!