بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم
قسمت سوم :
4 - هر امری، حرمتی دارد؛ یعنی حریمی دارد که باید مورد توجه ویژه قرار گیرد، حفظ و رعایت شود؛ و اگر کسی این حریم‌ ها را مهم و بزرگ نشمارد، حتماً حرمت‌ شکنی می‌شود. حال چگونه خواهد بود دنیاو آخرت کسی که نسبت به خداوند متعال، امر و نهی او، ماه مبارک رمضان و میهمانی او، حرمت‌شکنی می‌ کند؟! تا جایی که نه تنها روزه نمی‌ گیرد، نماز نمی‌ خواند و هیچ حلال و حرامی را رعایت نمی‌کند، بلکه از روی جهل، تکبر، دشمنی و لجبازی، در انظار عموی می‌خورد و می‌ آشامد و گمان می‌کند که کار خیلی مهمی انجام داده است؟!
5- روزه باید با تمامی اعضا و جوارح باشد؛ یعنی اعضای بدن انسان که ابزار حیات و کار او در این دنیا می‌باشند، نه تنها مرتکب گناه نشوند، بلکه در عبادت و اطاعت و جلب رضایت او به کار گرفته شوند.
6- بدترین انحراف و گناه، شرک می‌ باشد و روزه باید ما را از هر نوع شرکی بازدارد؛ یعنی ترک گناه، رعایت تقوا و انجام اعمال صالح ما، فقط برای بندگی خالصانه و جلب رضایت او باشد، تا سبب قُرب ما به او و نتایج این تقرب در دنیا و آخرت گردد.
7- ریا، شهرت طلبی، هدف گرفتن جلب توجه و رضایت شهرت‌طلبان، همه از مصادیق بارز شرک می‌باشند و باید همیشه و به شدت خود را از این انحراف و شرک بزرگ محفوظ بداریم که ماه مبارک رمضان، بهترین زمان و تمرین برای رسیدن به این درجات می‌باشد.
حال،این فراز از دعا را مجدد و با توجه و دقت بیشتربخوانیم و رسیدن به این رشد، کمال و توقیقات را از خودش مسئلت نماییم.(پایان)