کودکیام را که مرور میکنم قشنگ ترین قسمتهای آن تعطیلا

کودکی‌ام را که مرور می‌کنم، قشنگ ترین قسمت‌های آن، تعطیلاتِ آخرِ هفته بود.

▫ ️پنج‌شنبه‌هایی که با اشتیاقی عمیق، سمتِ خانه می‌دویدیم و در سرمان هزار و یک برنامه برای این یک روز و اندی بود. از تماشای کارتون‌های بعد از ظهر جمعه تا رفتن به خانه مادربزرگ و چه بی‌هزینه شاد بودیم و چه پر شور و جانانه می‌خندیدیم!

▫ ️برای بچه‌هایِ امروز نگرانم...
نگرانم از ذوقی که برای تعطیلاتِ آخرِ هفته‌هایشان ندارند،
از کبرایِ قصه که تصمیمش را گرفت و تویِ همان روزها و حوالیِ دلخوشی و بارانِ بی‌شیله‌ی کودکیِ ما، خودش را جا گذاشت،
از کوکب خانمی که دیگر نیست،
و چوپانِ دروغگویی که شاید یک شب که ما حواسمان نبود، گرگ‌ها آمدند و همراهِ ترس‌هایِ کودکیِ ما، او را دریدند

▫ ️امروز بچه‌ها ساده نیستند! همه‌چیز را می‌فهمند، هیچ غولی را باور ندارند و از هیچ دیوی هم نمی‌ترسند.
ما کودکانگی و لبخند را در کودکیِ خودمان جا گذاشتیم،
ما خودمان را و دلخوشی‌هایِ ساده‌ی خودمان را ادامه ندادیم!
و حالا ما مانده ایم و کودکانی که دیگر "کودکانه" نمی‌خندند