ما حواسمان نبود!

‌ما حواسمان نبود!
آدم هایی که با نشاط و قوی به نظر می رسند و شکایتی نمی کنند، از همه ی ما خسته تر و بی پناه ترند.
آدم هایی که بی توقع و افراطی محبت می کنند و هوایِ دیگران را دارند، بیشتر از بقیه محتاجِ حمایت و محبت اند!
آدم هایی که در کمالِ انسانیت و عشق، گوشِ شنوایِ دردهایِ دیگرانند، بیشتر از همه دردهایِ نا گفته دارند؛
و آدم هایی که محکم اند و همه مان تصور می کنیم به هیچ کس نیازی ندارند، از همه ی ما تنها ترند...
کاش دنیا کمی عادلانه بود.
اینجا هرچه آبرودار تر و با گذشت تر باشی، محروم تر و بی پناه تری...
اینجا از همه چیز، به اندازه ی وقاحت و خودخواهی ات سهم می گیری.