درجۀ انسانیت

درجۀ انسانیت به درجه عقلانیت است.
و اما عالی‌ترین درجه و قلمرو تعقل بشری، طی طریق بین خود و چیزهائی است که در خود و از خود بارز می‌شود که غیر خود است زیرا غریب و نامفهوم است زیرا قابل دریافت نیست مثل حالات و کردار نامفهومی‌که از انسان بارز می‌شود و یا رویاهائی که در خواب و بیداری می‌بیند که این نوع تعقل را معرفت نفس گویند یعنی تلاش برای فهم نافهمی‌های خویشتن.
و این اساس عقل کامل و جامع می‌باشد زیرا آدمی ‌تا زمانی‌که خودش را نشناسد و نافهمی‌های کثیری در خود داشته باشد چگونه می‌تواند چیزهائی در بیرون از خودش را بیابد و بفهمد و به آنها برسد. زیرا فهمیدن همان رسیدن است همان‌طورکه خودشناسی هم راه رسیدن به خود است.
پس خودشناسی بنیاد عقل سلیم و عقل معقول است زیرا کسی که احوال و امیال و ایده‌ها و جنبش‌هائی که در او جریان دارد را نمی‌فهمد پس از خود بسیار دور و بیگانه است و در واقع بی‌خود است.
پس چگونه انسان بی‌خودی می‌تواند به خودهای دیگری برسد.
زیرا انسان بیگانه از خود، بی‌وجود است پس چگونه عدمی ‌می‌تواند به سائر موجودات برسد.
در واقع تعقل راه وجودیابی است و عقلاً درک می‌کنیم که یافتن خود مقدم است بر هر جستجوی دیگری.
و کسی که خود را نشناسد خود را نیافته است. پس خودشناسی بنیاد عقل و وجود است.
📘 کتاب در جستجوی عقل -درجستجوی معنا، بند6
📘 کتاب در جستجوی عقل -درجستجوی معنا، بند6 (https://khanjany.org/product/the-concept-of-conception-pdf/)
✏️مؤلف :#استاد_علی_اکبر_خانجانی
📆 تاریخ تألیف : خرداد ماه ۱۳۹۴
🔽لینک برای دانلود این کتاب :
https://khanjany.org/product/the-concept-of-conception-pdf/

خلقت جدید یعنی
حرکت از انسان بودن
به سوی انسان شدن
و انسانیت را آشکار کردن.
📘 کتاب: آفرينش عرفاني، بند 28
دیدگاه ها (۰)

آیا می توان آدم بود؟

چرا هیچکس عبرت نمی‌گیرد؟

از حضرت فاطمه س چه می دانیم؟

خودکشی در عصر بحران هویت و معنویت | ۱۶ حقیقت و راهکار عرفانی برای پیشگیری

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط