ﻧﺒﺎﺷﻢ ﮔﺮ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺤﻔﻞ ، ﭼﻪ ﻏﻢ ، ﺩﻳﻮﺍﻧﻪ ﺍﻱ ﮐﻤﺘﺮ
ﺧﻮﺵ ﺁﻥ ﺭﻭﺯﻱ ﺯ ﺧﺎﻃﺮ ﻫﺎ ﺭﻭﻡ ، ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﺍﻱ ﮐﻤﺘﺮ

ﺑﮕﻮ ﺑﺮﻕ ﺑﻼﺧﻴﺰﻱ ﺑﺴﻮﺯﺩ ﺧﺮﻣﻦ ﻋﻤﺮﻡ
ﺑﮕﺮﺩ ﺷﻤﻊ ﻫﺴﺘﻲ ، ﺑﻲ ﺧﺒﺮ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺍﻱ ﮐﻤﺘﺮ

ﺗﻮ ﺍﻱ ﺗﻴﺮ ﻗﻀﺎ ، ﺻﻴﺪﻱ ﺯ ﻣﻦ ﺑﻬﺘﺮ ﮐﺠﺎ ﺟﻮﻳﻲ
ﺑﻪ ﮐﻨﺞ ﺍﻳﻦ ﻗﻔﺲ ﻣﺮﻍ ِ ﻧﭽﻴﺪﻩ ﺩﺍﻧﻪ ﺍﻱ ﮐﻤﺘﺮ

ﭼﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﮔﺮ ﭼﻮ ﻣﻦ ﻣﺮﻍ ﺳﺨﻨﮕﻮﻳﻲ
ﻧﻮﺍﻳﻲ ﮐﻢ ، ﻏﻤﻲ ﮐﻢ ، ﻧﺎﻟﻪ ﻱ ﻣﺴﺘﺎﻧﻪ ﺍﻱ ﮐﻤﺘﺮ

ﺯ ﺟﻤﻊ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﺍﻧﻴﺪﻡ ﮐﻪ ﻫﻤﺪﺭﺩﻱ ﻧﻤﻲ ﺑﻴﻨﻢ
ﻣﻴﺎﻥِ ﺁﺷﻨﺎﻳﺎﻥِ ﺟﻬﺎﻥ ، ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺍﻱ ﮐﻤﺘﺮ

ﭼﻪ ﺣﺎﺻﻞ ﺯﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﺷﻮﺭ ﻭ ﻧﻮﺍﻱ ﻋﺎﺷﻘﻲ ﺍﻱ ﺩﻝ
ﻧﺪﺍﺭﻱ ﺗﺎﺏ ﻣﺴﺘﻲ ﺟﺎﻥِ ﻣﻦ ، ﭘﻴﻤﺎﻧﻪ ﺍﻱ ﮐﻤﺘﺮ

ﭼﻮ ﻣﺴﺘﻲ ﺑﺨﺶ ﮔﻔﺘﺎﺭﻱ ﻧﺪﺍﺭﻡ ، ﺩﻡ ﻓﺮﻭﺑﺴﺘﻢ
ﺳﺒﻮ ﺑﺸﮑﺴﺘﻪ ﺍﻱ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﻪ ﻱ ﻣﻴﺨﺎﻧﻪ ﺍﻱ ﮐﻤﺘﺮ



#ﻣﻌﻴﻨﻲ_ﮐﺮﻣﺎﻧﺸﺎﻫﻲ
دیدگاه ها (۵)

ﺭﻭﺯﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﻲ ﺗﻮ ﻣﻲ ﮔﺬﺭﺩﮔﺮﭼﻪ ﺑﺎ ﻳﺎﺩ ﺗﻮﺳﺖ ﺛﺎﻧﻴﻪ ﻫﺎﺵﺁﺭﺯﻭ ﺑﺎﺯ ﻣ...

زخمی عشقم و این زخم عجب کاری بودمانده ام مات که این کار عج...

بنشین برایت حرف دارم در دلم غوغاستوقتی که شاعر حرف دارد آخر ...

آن‌جا که تویی، غم نبود، رنج و بلا هممستی نبود، دل نبود، شور ...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط