چرا با شنیدن نام «قائم» از جا بر می خیزیم؟
چرا با شنیدن نام «قائم» از جا بر میخیزیم؟
حاجی نوری مینویسد: در خبری از امام صادق (ع) نقل شده است: روزی در مجلس امام صادق (ع) نام مبارک حضرت مهدی (عج) برده شد، امام صادق (ع) به جهت تعظیم و احترام از جای برخاست.
و نیز در روایت آمده که دعبل خزاعی بعد از آنکه ابیاتی راجع به حضرت مهدی (عج) نزد امام رضا (ع) قرائت کرد، حضرت از جای برخاست...
میرزای نوری میگوید: وقتی نام حضرت حجة بن الحسن (عج) در مجلس امام رضا (ع) برده شد، آن حضرت از جای برخاست و دو دست مبارکش را روی سر گذاشت و فرمود: «اللّهمّ عجّل فرجه و سهّل مخرجه»
از امام صادق (ع) سؤال شد: چرا هنگام شنیدن نام امام زمان (عج) از جای خود برمیخیزیم؟ حضرت فرمود: چون غیبت حضرت مهدی طولانی است و امام از شدّت محبّتی که به دوستان خود دارد هر زمانی که شخصی او را یاد کند نگاهی به او مینماید و سزاوار است که یاد کننده به جهت احترام و تعظیم، از جای خود برخیزد. هنگامی که مولای خویش او را به نظر مهر و عطوفت نگاه میکند، پس از جای خود برخیزد و از خدای تبارک و تعالی تعجیل فرج ایشان را بخواهد.
- نجمالثاقب، ص ۴۴۴
- منتخب الأثر، ص ۵۰۵
- موعودشناسی و پاسخ به شبهات؛ علی اصغر رضوانی
اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم
الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم
الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم
الّلهُمَّ عَجِّل لِوَلیِکَ الفَرَج وَ العافِیهِ وَ النَصر وَ اجعَلنا مِن خَیرِ اعوانِه و انصارِه
حاجی نوری مینویسد: در خبری از امام صادق (ع) نقل شده است: روزی در مجلس امام صادق (ع) نام مبارک حضرت مهدی (عج) برده شد، امام صادق (ع) به جهت تعظیم و احترام از جای برخاست.
و نیز در روایت آمده که دعبل خزاعی بعد از آنکه ابیاتی راجع به حضرت مهدی (عج) نزد امام رضا (ع) قرائت کرد، حضرت از جای برخاست...
میرزای نوری میگوید: وقتی نام حضرت حجة بن الحسن (عج) در مجلس امام رضا (ع) برده شد، آن حضرت از جای برخاست و دو دست مبارکش را روی سر گذاشت و فرمود: «اللّهمّ عجّل فرجه و سهّل مخرجه»
از امام صادق (ع) سؤال شد: چرا هنگام شنیدن نام امام زمان (عج) از جای خود برمیخیزیم؟ حضرت فرمود: چون غیبت حضرت مهدی طولانی است و امام از شدّت محبّتی که به دوستان خود دارد هر زمانی که شخصی او را یاد کند نگاهی به او مینماید و سزاوار است که یاد کننده به جهت احترام و تعظیم، از جای خود برخیزد. هنگامی که مولای خویش او را به نظر مهر و عطوفت نگاه میکند، پس از جای خود برخیزد و از خدای تبارک و تعالی تعجیل فرج ایشان را بخواهد.
- نجمالثاقب، ص ۴۴۴
- منتخب الأثر، ص ۵۰۵
- موعودشناسی و پاسخ به شبهات؛ علی اصغر رضوانی
اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم
الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم
الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم
الّلهُمَّ عَجِّل لِوَلیِکَ الفَرَج وَ العافِیهِ وَ النَصر وَ اجعَلنا مِن خَیرِ اعوانِه و انصارِه
۳.۰k
۲۹ آذر ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۷)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.