یه دلنوشتس همین

یه دلنوشتس همین......
همه یکی رو دارن که هیچوقت نمیااااااااد
همه یکی رو دارن که توو خوشحالی یادش میفتن.
تووو بی حالی یادش میفتن،تووو تنهایی یادش میفتن،وقتی دل بی صاحبشون میگیره یادش میفتن، وقتی از یه کوچه رد میشن، یادش میفتن. توو یه ماه مخصوص، یادش میفتن.
همه یکی رو دارن که یه زمانی توو گوشیاشون، عشقم، عزیزم، خانومم، آقامون، مهربونم، دنیام ، عمرم ثبتش کرده بودن.
همه یکی رو دارن که آرزو میکن حتی شده واسه یه بار دیگه،یه روزی، یه شبی،یه جایی ، یه جوری اتفایی ببیننش،اتفاقی از کنارش رد شن. اتفاقی چشمشون توو چشم هم بیفته.
اتفاقی بگن: ببخشید شما!؟
همه یکی رو دارن که باعث بی خوابیای شبونشونه. باعث نسخه های پر از قرص اعصاب، پر از قرص خواب، پر از قرص حرص، پر از درد، پر از آه.
همه یکی رو دارن که هیچ وقت نمیاد.
که دیگه هیچ وقت تو رو نمیخواد.