از آدم بودن، تناقض ها را دوست دارم.

از آدم بودن، تناقض‌ها را دوست دارم.
اینکه پشت خنده‌هایت یک اندوه عمیق داری، اینکه دوستش داری اما گاهی قلبت پر از نفرت می‌شود، اینکه غمگینی اما ته قلبت هنوز امید داری.
ما آدم‌ها تکه‌های سرهم شده‌ی حس‌های متناقضیم.
پر از وسوسه و شرم و عشق و رنج و شادی…
هیچ کس نیست که بتواند خودش را از این تناقضات جدا بداند. هر لحظه تجربه‌اش می‌کنیم و ادامه می‌دهیم، ادامه می‌دهیم تا تمام شویم.

#تا‌تمام‌شویم...!