دوست داشتن چیزی شبیه به گم شدنه توی یه آدم دیگه

دوست داشتن، چیزی شبیه به گم شدنه، توی یه آدم دیگه.
حالا هرچی کسی رو بیشتر دوست داشته باشی، عمیق‌تر گم می‌شی.
یه جاهایی دیگه نمی‌دونی برای خودت داری زندگی می‌کنی یا برای اون.
همون آهنگی رو گوش می‌دی که اون گوش می‌ده.
همون کاری رو انجام می‌دی که اون می‌خواد.
همون حرفی رو می‌زنی که اون دوست داره.
حالا دیگه بدون اینکه بخوای روش حساس میشی، براش نگران میشی. گاهی خبر ازش نمیگیری تا خبر ازت بگیره،
حتا وقتی پیشش نیستی همه ی این حس ها رو بازم داری.
«آدم برای دوست داشتن، به دلیل احتیاج نداره...»