هر روز صبح بدنبال لقمهای نان

هر روز صبح بدنبال لقمه‌ای نان
خود را به فراموشی می‌زنیم
و هر شب به دنبال لقمه‌ای آرامش
سر بر بالین می‌گذاریم
غافل که نه آن دنبال نان رفتن فراموشی آورد
و نه این سر به بالین گذاردن، آرامش ...

مهدی فیض
دیدگاه ها (۰)

تو که از بد عشقدلت پیش من نیست ...

مادر

حل می شود شکوهِ غزل در صدای توای هرچه هست و نیست در عالم فدا...

تو را گم می کنم هر روز و پیدا می کنم هر شببدین سان خواب ها ر...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط