ما آدم انتظار کشیدن های بی جاییم،

ما آدم انتظار کشیدن های بی جاییم،
آدم هایی که نمی خواهیم گذشته را در گذشته رها کنیم و پرونده اش را به آینده موکول می کنیم.
آدم هایی که همیشه منتظر یک تلنگر برای فکر به گذشته ایم!
ما آدم های غمگینی هستیم.