صنما زلف پریشان تو را شانه منم همه شب مست و پریشان در میخانه منمهمه دانند در این شهر که دیوانه، منم که منم شهره به شیدایی و بیداد گریبه خدا از من دیوانه، تو دیوانه تری به خدا از من دیوانه، تو دیوانه تری