وصیت نامه

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم

دوستان عزیز هر شب ترجمه فارسی بخشی از نامه (31) نهج البلاغه خطاب امیرالمومنین عليه السلام به امام حسن مجتبی علیه السلام را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.

8. تلاش در راه کسب کمالات نفسانی جاودان:

بدان‌که راهی که در پیش رو داری بسیار دور و بسی سهمگین، و تو در آن‌ راه از نیک‌خواهی و توشه برداری به مقداری که تو را با سبک‌بار به سرمنزل برساند بی‌نیاز نیستی. هرگز مباد که بیش از توان، شانه زیر بار دهی که سنگینی‌اش وبالت خواهد بود.... این‌را نیز بدان که در آن راه گردنه‌های نفس‌گیری در پیش است که هر کس سبک‌بارتر باشد، شادمان‌تر از کسی است که زیر بار گران است.

9. ضرورت بخشش مال و صدقه دادن:

باری درخواست کسی را که در روزگار توانگریت از تو وام می‌خواهد تا به هنگام تنگ‌‌دستی آن‌را بپردازد، مغتنم بشمار.

10. از حرص و آز برحذر بودن:

بپرهیز از آن‌که مرکب طمع ورزى تو را به سوى هلاکت به پیش راند.

11. کظم غیظ:

خشمت را آهسته آهسته فروخور؛ زیرا من نوشیدنی‌ای شیرین‌تر و گواراتر از آن ندیده‌ام، در باره کسی که با تو به خشم و درشتی برخورد کند، نرم باش؛ زیرا دیری نخواهد گذشت که او نیز با تو نرم خواهد شد.

https://www.menbarha.ir/

ادامه دارد بخشی دیگر را فردا شب ببینید