ممکنه

__ممکنه
یکی از بهترین حالت‌های وصل اونجا باشه که شاعر به محضِ دیدن گفته؛ «ای اشک از چه راه تماشا گرفته‌‌ای؟»
یا اونجا که نوشت؛ «آمدمت که بنگرم، گریه نمی‌دهد امان...»
ولی به نظرم این در دوست داشتن مطرحه... در عشق، عاشق حتی با اشک هم قدرتِ دیدن می‌گیره! یعنی همچنان که گریه می‌کنه، با دل، معشوق رو به نظاره نشسته.
شاعر در همین مورد نوشت؛ «چشم دل باز کن که جان بینی...»
در قرآن هم آمده «همانا چشم ها نابینا نمی شود، بلکه دل هایی کور می شود که در سینه هاست.»

خلاصه که چشم دل مهم تر از چشم سره. البته که خدا همه‌ی چشمهای هجر دیده‌رو هنگام وصال اشک‌بار میکنه.‌..........✴️✴️