زینب بسطامی

بانو "زینب میرزایی بسطامی" شاعر لرستانی، زاده‌ی سال ۱۳۶۳ خورشیدی، در خرم‌آباد است.

تحصیلات ایشان کارشناسی روانشناسی‌ست و از اوایل مقطع راهنمایی، با نوشتن خاطرات و دلنوشته‌هایش به ادبیات علاقه‌مند شد، و اکنون بیش از یک دهه است، که در زمینه‌ی شعر و داستان‌نویسی فعالیت دارد و گه‌گاهی هم نمایشنامه و فیلمنامه می‌نویسد.

از وی تاکنون یک کتاب داستان چاپ شده و یک مجموعه شعر نیز با نام "من باز مانده‌ای از دختران ایلم" و همچنین چندین مجموعه شعر مشترک با بانوان شاعر لرستانی و شاعران معاصر ایران.


▪نمونه‌ی شعر لری:
(۱)
رتم بی‌خاطرت خوش بام
دی ام دنیام دلگیره
دلم هوکارته ورگرد
و عشقت سخت پاگیره
چشت درگیر بارو بی
مه د او اوج ورگشتم
رتم تا او سر سیلت
هنی چی موج ورگشتم
نگوتم لیوتم لیوه؟
نگوتم دار دنیامی؟
ایسه تژگاه مه خاموشه
خیال گرم شویامی.


(۲)
صدا پایاته اشنفتم
د ایی کیچه گذر کردی
دوا  مه دس سیلت بی
د درمونم حذر کردی
هنی بو عطر تو پیچس
چشم پر بی د تکرارت
نفس هسا چشم تر بی
د خوم رتم دلم تیچس
گری هسام که ورگردی
منه بئینی سر کیچه
تو رتی سایه تم کل بی
د سیم  ایی زنه ایی هیچه
زوونم قلف بی او روز
بوعم دارم مه هم دوست
مه کشته چال زنجت بیم
اسیر خال ری پوست
ایسه ایی آسمو بی نور
هلال ماه باریکه
خیالت جامنه ایچه
چنی شویامه تاریکه.


(۳)
زرنگه تاسِ دل اوما، دلی که رُم و مالی بی
هنی هم مالگه چول و مَرغ، منی د حوشکه سالی بی
بپرسی ار تو دِ حالم، اوالِم وِت موعه رنگم
چشیا تو آفرت کُش بی، مه لارَه کَشِ بی‌دنگم
گناته سی شویا بی‌دنگ، گرت ری آسمو دیلَه
هنی هم سگِ راوی بی، میکردن گرگیا لیله
پتاپِئت غئض وِم میکرد، خُمارِ چَشِ بادامی
مه چی زندونی شاکی که رت پا دارِ اعدامی.


(۴)
یه شو د زورِ بی‌کسی
بی‌خاو وا دو چَشِ تَر
بیم د گِریوَه روهِ رو
مه دِلگِرو او بی خور
آزی نِوی د جونِ مه
دلتنگ بیم و بی سِتار
وا شونِ کِز بی‌کِش مَنِم
دل و طَما‌ چش انتظار
بارو گِرِت شُر چی عَسِر
زه تَش بِریقی آسمو
وَنِم د شو بارِ غَمِش
رَتِم وِ جایی بی نِشو.