ما آدمها کم میآوریم

ما آدم‌ها کم می‌آوریم...
گاهی از دوری، گاهی از تنهایی، گاهی از سرگردانی.
یک‌وقت‌هایی بلاتکلیفی گریبانمان را رها نمی‌کند، یک‌وقت‌هایی تکلیفی که از توانمان خارج است.
یک‌روزهایی فاصله‌ها رنجمان می‌دهد، یک‌روزهایی همراهان ناهمراه.

کم که می‌آوریم،
بعضی‌هامان پلید می‌شویم، بعضی‌هامان نه،
بعضی‌هامان سنگدل می‌شویم، بعضی‌هامان نه،
بعضی‌هامان بی‌رحم می‌شویم، بعضی‌هامان نه.

کم که می‌آوریم راه‌هایمان جدا می‌شود...
دیدگاه ها (۲)

اگر بنا بود تمامِ آدمهای رویِ زمیناز ابتدای خلقت تا آخرین رو...

چهار فصل بودنت رادوســـــــــت دارمگرم و سرد بودنت را دوســـ...

از میان تمام چیزهایی که دیده‌امتنها تویی که می‌خواهمبه دیدن‌...

پرستارِ خودت باش،وقتی دلت گرفته از آدم ها،دست خودت را بگیر ب...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط