اینجا پیراهنی ست
اینجا پیراهنی‌ست
که در آن نیستی و
زنی در تار و پودِ اندوهش ،
تو را پر از آغوش پوشیده است
چه تنهاییِ دردناکی‌ست
پیراهنِ پوشیده‌ات را تا صبح ،
خواب دیدن
حرف با نگاهی دورمانده
اشک را ،
با آستینِ خالی‌ات پاک کردن
#مرجان_پورشریفی
که در آن نیستی و
زنی در تار و پودِ اندوهش ،
تو را پر از آغوش پوشیده است
چه تنهاییِ دردناکی‌ست
پیراهنِ پوشیده‌ات را تا صبح ،
خواب دیدن
حرف با نگاهی دورمانده
اشک را ،
با آستینِ خالی‌ات پاک کردن
#مرجان_پورشریفی
۷۳۷
۲۹ فروردین ۱۳۹۶
دیدگاه ها (۲۷)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.