بال فرشتگان سحر را شکسته اند، خورشید را گرفته به زنجیر بسته اند، اما تو هیچگاه نپرسیده ای: مرد!خورشید را چگونه به زنجیر می کشند؟گاهی چنان درین شب تب کرده ی عبوس، پای زمان به قیر فرو می رود که مرد،اندیشه می کند:شب را گذار نیست!اما به چشم های تو ای چشمه ی امید، شب پایدار نیست!#شبتون زیبا🌹 🌹 #وصی پور