پارت

#پارت۱۸۳

سینا:سیلورنا

حمید نمیرفت که نمیرفت.چسبیده بود به در ورودی و تکون نمیخورد. میتونستم راحت کار نگهبان ورودی رو بسازم.ولی برای حمید فقط باید صبر میکردم تا بره بیرون.
فکر میکنم بهم مشکوک شده بود. پس تنها راه این بود که فکر کنه من توی ساختمون نیستم.
از در بیرون رفتم و از عمد مستقیم باهاش خدافظی کردم تا مطمئن بشه رفتم بیرون. سوار ماشین شدمو تا تونستم دور شدم ولی یه جایی متوقف شدم تا بتونم خارج شدن حمیدو ببینم و اون نتونه منو ببینه.
نمیدونم چند دقه خودمو مشغول کردم تا بالاخره حمید رفت بیرون.صبر کردم تا کاملا دور بشه. بعد به سمت سازمان رفتم و رو به نگهبان گفتم که گوشیمو جا گذاشتم.
بی سر و صدا رفتم توی آزمایشگاه و یکم قرص خواب ریختم توی چایی.
تا حدودی قوی بود و زود جواب میداد.
چایی رو با قندون گذاشتم توی سینی و بردمش برای نگهبان. کلی تشکر کرد و ازم گرفتش. یکی هم برای خودم ریختم و اونو بهونه ی چایی بردن کرده بودم.
وقتی داشتم برمیگشتم تو نیم نگاهی بهش انداختم تا مطمئن شم چایی رو میخوره.
چند دقه ای سرک کشیدم و منتظر موندم. وقتی رفتم دم در نگهبان راحت روی صندلی ولو شده بود و سرش روی گردنش افتاده بود.
وقتی خیالم از بابتش راحت شد رفتم سمت منبع. کارتو روی سنسور گذاشتم و در با صدای تک بوقی باز شد.
به سمت منبع رفتم و با گوی شیشه ایش برداشتمش.کسی اون دور و اطراف نبود.
از نگهبان هم گذشتم و منبعو توی ماشین گذاشتم.
با خیال راحت ازونجا دور شدم و به سمت آزمایشگاه سهیل رفتم...


آیدا:زمین

صبح زود با آیدا رفتیم برای ادامه ی ساختن دستگاه.همه چیز تکمیل بود.
فقط تنها چیزیکه باقی مونده بود کنترل دستگاه بود که بخشیش شکسته بود و آیدا امروز درستش میکرد.
خدا خدا میردم ناظری رو اونجا نبینم.به همه ی کارگرا هم خبر دادم که امروز نیان.
با درست شدن کنترل میتونستیم دستگاهو راه بندازیم.دروازه باز میشد و هرکس به زادگاه خودش بر میگشت و من امیدوار بودم بتونم یک مرد فضایی رو ملاقات کنم...