ﺗﻮ ﻛﯿﺴﺘﯽ، ﻛﻪ ﻣﻦ ﺍﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﺑﯽ ﺗﻮ ﺑﯽ ﺗﺎﺑﻢ؟
ﺗﻮ ﻛﯿﺴﺘﯽ، ﻛﻪ ﻣﻦ ﺍﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﺑﯽ ﺗﻮ ﺑﯽ ﺗﺎﺑﻢ؟
ﺷﺐ ﺍﺯ ﻫﺠﻮﻡ ﺧﯿﺎﻟﺖ ﻧﻤﯽ ﺑﺮﺩ ﺧﻮﺍﺑﻢ .
ﺗﻮ ﭼﯿﺴﺘﯽ، ﻛﻪ ﻣﻦ ﺍﺯ ﻣﻮﺝ ﻫﺮ ﺗﺒﺴﻢ ﺗﻮ
ﺑﺴﺎﻥ ﻗﺎﯾﻖ، ﺳﺮﮔﺸﺘﻪ، ﺭﻭﯼ ﮔﺮﺩﺍﺑﻢ !
ﺗﻮ ﺩﺭ ﻛﺪﺍﻡ ﺳﺤﺮ، ﺑﺮ ﻛﺪﺍﻡ ﺍﺳﺐ ﺳﭙﯿﺪ؟
ﺗﻮ ﺭﺍ ﻛﺪﺍﻡ ﺧﺪﺍ؟
ﺗﻮ ﺍﺯ ﻛﺪﺍﻡ ﺟﻬﺎﻥ؟
ﺗﻮ ﺩﺭ ﻛﺪﺍﻡ ﻛﺮﺍﻧﻪ، ﺗﻮ ﺍﺯ ﻛﺪﺍﻡ ﺻﺪﻑ؟
ﺗﻮ ﺩﺭ ﻛﺪﺍﻡ ﭼﻤﻦ، ﻫﻤﺮﻩ ﻛﺪﺍﻡ ﻧﺴﯿﻢ؟
ﺗﻮ ﺍﺯ ﻛﺪﺍﻡ ﺳﺒﻮ؟
ﻣﻦ ﺍﺯ ﻛﺠﺎ ﺳﺮ ﺭﺍﻩ ﺗﻮ ﺁﻣﺪﻡ ﻧﺎﮔﺎﻩ !
ﭼﻪ ﻛﺮﺩ ﺑﺎ ﺩﻝ ﻣﻦ ﺁﻥ ﻧﮕﺎﻩ ﺷﯿﺮﯾﻦ، ﺁﻩ !
ﻣﺪﺍﻡ ﭘﯿﺶ ﻧﮕﺎﻫﯽ، ﻣﺪﺍﻡ ﭘﯿﺶ ﻧﮕﺎﻩ !
ﻛﺪﺍﻡ ﻧﺸﺎﻩ ﺩﻭﯾﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺗﻦ ﻣﻦ؟
ﻛﻪ ﺫﺭﻩ ﻫﺎﯼ ﻭﺟﻮﺩﻡ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻨﺪ،
ﺑﻪ ﺭﻗﺺ ﻣﯽ ﺁﯾﻨﺪ،
ﺳﺮﻭﺩ ﻣﯿﺨﻮﺍﻧﻨﺪ !
ﭼﻪ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﻣﺤﺎﻟﯽ ﺍﺳﺖ ﺯﯾﺴﺘﻦ ﺑﺎ ﺗﻮ
ﻣﺮﺍ ﻫﻤﯿﻦ ﺑﮕﺬﺍﺭﻧﺪ ﯾﻚ ﺳﺨﻦ ﺑﺎ ﺗﻮ :
ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﮕﻮ ﻛﻪ ﻣﺮﺍ ﺍﺯ ﺩﻫﺎﻥ ﺷﯿﺮ ﺑﮕﯿﺮ !
ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﮕﻮ ﻛﻪ ﺑﺮﻭ ﺩﺭ ﺩﻫﺎﻥ ﺷﯿﺮ ﺑﻤﯿﺮ !
ﺑﮕﻮ ﺑﺮﻭ ﺟﮕﺮ ﻛﻮﻩ ﻗﺎﻑ ﺭﺍ ﺑﺸﻜﺎﻑ !
ﺳﺘﺎﺭﻩ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﯿﺎﺭ ﺑﻪ ﺯﯾﺮ؟
ﺗﺮﺍ ﺑﻪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺗﻮ ﮔﻮﯾﯽ، ﺑﻪ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺳﻮﮔﻨﺪ
ﻫﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺑﺨﻮﺍﻩ، ﺻﺒﺮ ﻣﺨﻮﺍﻩ.
ﻛﻪ ﺻﺒﺮ، ﺭﺍﻩ ﺩﺭﺍﺯﯼ ﺑﻪ ﻣﺮﮒ ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ ﺳﺖ !
ﺗﻮ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﺑﻠﻨﺪﯼ ﻭ، ﺩﺳﺖ ﻣﻦ ﻛﻮﺗﺎﻩ
ﺗﻮ ﺩﻭﺭﺩﺳﺖ ﺍﻣﯿﺪﯼ ﻭ ﭘﺎﯼ ﻣﻦ ﺧﺴﺘﻪ ﺳﺖ.
ﻫﻤﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺗﻮ ﻣﻬﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺟﺎﻥ ﻣﻦ ﻣﺤﺮﻭﻡ
ﭼﺮﺍﻍ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﺳﺒﺰﺳﺖ ﻭ ﺭﺍﻩ ﻣﻦ ﺑﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ
#فریدون_مشیری
ﺷﺐ ﺍﺯ ﻫﺠﻮﻡ ﺧﯿﺎﻟﺖ ﻧﻤﯽ ﺑﺮﺩ ﺧﻮﺍﺑﻢ .
ﺗﻮ ﭼﯿﺴﺘﯽ، ﻛﻪ ﻣﻦ ﺍﺯ ﻣﻮﺝ ﻫﺮ ﺗﺒﺴﻢ ﺗﻮ
ﺑﺴﺎﻥ ﻗﺎﯾﻖ، ﺳﺮﮔﺸﺘﻪ، ﺭﻭﯼ ﮔﺮﺩﺍﺑﻢ !
ﺗﻮ ﺩﺭ ﻛﺪﺍﻡ ﺳﺤﺮ، ﺑﺮ ﻛﺪﺍﻡ ﺍﺳﺐ ﺳﭙﯿﺪ؟
ﺗﻮ ﺭﺍ ﻛﺪﺍﻡ ﺧﺪﺍ؟
ﺗﻮ ﺍﺯ ﻛﺪﺍﻡ ﺟﻬﺎﻥ؟
ﺗﻮ ﺩﺭ ﻛﺪﺍﻡ ﻛﺮﺍﻧﻪ، ﺗﻮ ﺍﺯ ﻛﺪﺍﻡ ﺻﺪﻑ؟
ﺗﻮ ﺩﺭ ﻛﺪﺍﻡ ﭼﻤﻦ، ﻫﻤﺮﻩ ﻛﺪﺍﻡ ﻧﺴﯿﻢ؟
ﺗﻮ ﺍﺯ ﻛﺪﺍﻡ ﺳﺒﻮ؟
ﻣﻦ ﺍﺯ ﻛﺠﺎ ﺳﺮ ﺭﺍﻩ ﺗﻮ ﺁﻣﺪﻡ ﻧﺎﮔﺎﻩ !
ﭼﻪ ﻛﺮﺩ ﺑﺎ ﺩﻝ ﻣﻦ ﺁﻥ ﻧﮕﺎﻩ ﺷﯿﺮﯾﻦ، ﺁﻩ !
ﻣﺪﺍﻡ ﭘﯿﺶ ﻧﮕﺎﻫﯽ، ﻣﺪﺍﻡ ﭘﯿﺶ ﻧﮕﺎﻩ !
ﻛﺪﺍﻡ ﻧﺸﺎﻩ ﺩﻭﯾﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺗﻦ ﻣﻦ؟
ﻛﻪ ﺫﺭﻩ ﻫﺎﯼ ﻭﺟﻮﺩﻡ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻨﺪ،
ﺑﻪ ﺭﻗﺺ ﻣﯽ ﺁﯾﻨﺪ،
ﺳﺮﻭﺩ ﻣﯿﺨﻮﺍﻧﻨﺪ !
ﭼﻪ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﻣﺤﺎﻟﯽ ﺍﺳﺖ ﺯﯾﺴﺘﻦ ﺑﺎ ﺗﻮ
ﻣﺮﺍ ﻫﻤﯿﻦ ﺑﮕﺬﺍﺭﻧﺪ ﯾﻚ ﺳﺨﻦ ﺑﺎ ﺗﻮ :
ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﮕﻮ ﻛﻪ ﻣﺮﺍ ﺍﺯ ﺩﻫﺎﻥ ﺷﯿﺮ ﺑﮕﯿﺮ !
ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﮕﻮ ﻛﻪ ﺑﺮﻭ ﺩﺭ ﺩﻫﺎﻥ ﺷﯿﺮ ﺑﻤﯿﺮ !
ﺑﮕﻮ ﺑﺮﻭ ﺟﮕﺮ ﻛﻮﻩ ﻗﺎﻑ ﺭﺍ ﺑﺸﻜﺎﻑ !
ﺳﺘﺎﺭﻩ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﯿﺎﺭ ﺑﻪ ﺯﯾﺮ؟
ﺗﺮﺍ ﺑﻪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺗﻮ ﮔﻮﯾﯽ، ﺑﻪ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺳﻮﮔﻨﺪ
ﻫﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺑﺨﻮﺍﻩ، ﺻﺒﺮ ﻣﺨﻮﺍﻩ.
ﻛﻪ ﺻﺒﺮ، ﺭﺍﻩ ﺩﺭﺍﺯﯼ ﺑﻪ ﻣﺮﮒ ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ ﺳﺖ !
ﺗﻮ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﺑﻠﻨﺪﯼ ﻭ، ﺩﺳﺖ ﻣﻦ ﻛﻮﺗﺎﻩ
ﺗﻮ ﺩﻭﺭﺩﺳﺖ ﺍﻣﯿﺪﯼ ﻭ ﭘﺎﯼ ﻣﻦ ﺧﺴﺘﻪ ﺳﺖ.
ﻫﻤﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺗﻮ ﻣﻬﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺟﺎﻥ ﻣﻦ ﻣﺤﺮﻭﻡ
ﭼﺮﺍﻍ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﺳﺒﺰﺳﺖ ﻭ ﺭﺍﻩ ﻣﻦ ﺑﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ
#فریدون_مشیری
۱.۷k
۱۶ فروردین ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۱۰)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.