مغرور عاشق

مغرورِ عاشق..


تو را همدم شبانه های خود می دانم
تو را آنقدر در آغوش می کشم
ومی کشم و می کشم و می کشم
تا دود تمام اتاق را فرا گیرد
و ...
تو می گویی دوستت دارم
تا من
یک جنگجوی مغرور عاشق ِجذاب
[ با چشمانی که نمی دانم رنگش را ]
غریق تمام شبانه های ناروای روزگار شوم..
وتو را آنقدر
دوست بدارم و دوست بدارم و دوست بدارم
تا حالت به هم بخورد....