آرام باش ماه من درست میشود

آرام باش ماهِ من؛ درست می‌شود.
نه هیچ شبی و نه هیچ زمستانی دائمی نیست.
آفتاب می‌تابد، شاخه‌ها جوانه می‌زنند و تمام شکوفه‌های در انتظار، متولد خواهند شد.
هیچ ابری تا همیشه در مقابلِ مهتاب نمی‌ایستد و هیچ ماهی تا همیشه در حصار نمی مانَد.
که حصار، جای ماه،
آسمان، جای سیاهی و باغ بسترِ شاخه‌های خشک و سرمازده نیست.
نور، سپاه سیاهی را می‌درد حتی اگر به قدرِ روزنه‌ای باشد. و بهار، هزار هزار زمستان را سبز می کند.
روزهای سخت رو به پایان است ماهِ من.
آرام باش.