‏آدم بایستی در این هستیِ بی پایان، جایی، آغوشی برای خویش

‏آدم بایستی در این هستیِ بی‌پایان، جایی، آغوشی برای خویش داشته باشد؛ تا بدان مالک باشد، برای خودش باشد، از خودش باشد، آغوش مالکش باشد، می‌فهمی؟
‏یک کمی بالاتر از گوش، سمت چپ مغز، در میان آن حجره‌های در هم پیچ، در اعماق این حجره‌ها جایی هست که احتیاج به دستکاری من دارد؛ مخاطب من آن‌جاست؛ از آن‌جاست که عوض شدن شروع می‌شود.

#رضا_براهنی