.

.
حق ؟
کدام حق ؟
حق را کشته اند
تزویر و ریا ؛
ابلیس لباس رنگارنگ می پوشد
حکایت تلخی ست
باوری که به میراث رسیده...
فرمان می دهد در تقاطع انقلاب
هر روز زنی از سلاله ی من
خنجر ناموس میخورد.

در میدان آزادی
آینده‌ی هولناک این سرزمین،
سیاهی نفوذ کرده
در میان اندیشه
نفرینی سیاه
سایه افکنده بر ظلمت شب
بوی افیون می آید و من
از اینجا برایت از سرخ می گویم
به فردا امید مبهمی دارم
حق را فریفته اند...