ای ابرهای تشنگی! هنگام باران می رسد/ سیراب تا گردد زمین،ا

ای ابرهای تشنگی! هنگام باران می رسد/ سیراب تا گردد زمین،اشک فراوان می رسد / ای ابرها آنگاه که دیگر کسی لب تشنه نیست/ سیراب هستند و ولی قحطی ایمان می رسد / آنها که پی در پی نماز آب باران خوانده اند/هی ناسپاس اکنون که کی پایان طوفان می رسد/ ای ابرها دلخون اگر گشتید از این طعنه ها/وقت چکیدن بر سر خاک شهیدان می رسد/ لب تشنه جان داده است این بذر شهید توی خاک/تا شوق روییدن در آن بذر است باران می رسد/روییدن لاله سبب ساز ظهور ابرهاست/ور نه که نسل ابرها دیگر به پایان می رسد/م.ن.راهی
#میم_نون_راهی
#م_ن_راهی
#شعر