مخاطب خاص ڪاش میشد،دستِ آمدنت را گرفتوپا گذاشت بر رویِ هرچـــــہ رفــــتن اســــتآنوقت من وتو در ڪنارِ هم میخندیدیم، بہ آن هایی ڪہ می گفتند "هرآمدنی یڪ رفتن دارد"