تفسیر آیه
#تفسیر_آیه
علامه طباطبائی در تفسیر المیزان میفرماید: حالات قلبی انسان دو نوع است:
گاهی خطور است که بدون اختیار چیزی به ذهن میآید و انسان هیچگونه تصمیمی بر آن نمیگیرد که آن خطور گناه نیست، چون به دست ما نیست؛
امّا آن حالات روحی که سرچشمۀ اعمال بد انسان میشود و در عمق روان ما پایگاه دارد، مورد مؤاخذه قرار میگیرد.
ممکن است مراد آیه از کیفر حالات باطنی انسان، گناهانی باشد که ذاتاً جنبۀ درونی دارد و عمل قلب است، مانند کفر و کتمان حق، نه مواردی که مقدّمۀ گناه بیرونی است.
انسان، در برابر روحیّات، حالات و انگیزههایش مسئول است و این مطلب مکرّر در قرآن آمده است؛ از آن جمله:
- «یُؤاخِذُکُمْ بِما کَسَبَتْ قُلُوبُکُمْ» «بقره، ۲۲۵» خداوند شما را به آنچه دلهای شما کسب نموده است، مؤاخذه میکند.
- «فَإِنَّهُ آثِمٌ قَلْبُهُ» «بقره، ۲۸۳» به راستی که کتمانکننده، دل او گناهکار است.
- «إِنَّ السَّمْعَ وَ الْبَصَرَ وَ الْفُؤادَ کُلُّ أُولئِکَ کانَ عَنْهُ مَسْؤُلًا» «اسراء، ۳۶» همانا گوش و چشم و دل، هر کدام مورد سؤال هستند.
- «إِنَّ الَّذِینَ یُحِبُّونَ أَنْ تَشِیعَ الْفاحِشَةُ فِی الَّذِینَ آمَنُوا لَهُمْ عَذابٌ أَلِیمٌ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ» «نور، ۱۹» علاقۀ قبلی به شیوع گناه و فساد در میان مؤمنان، سبب عذاب دنیا و آخرت است.
حضرت علی علیهالسّلام میفرمایند: مردم بر اساس افکار و نیّات خود مجازات میشوند. «نهجالبلاغه، خطبۀ ۷۵»
۱. خداوند، هم مالک مطلق است «لِلَّهِ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ» و هم عالم مطلق «إِنْ تُبْدُوا» «أَوْ تُخْفُوهُ» و هم قادر مطلق. «وَ اللَّهُ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ»
۲. از کوزه همان برون تراود که در اوست. اعمال انسانها نشانگر طرز تفکّر و اعتقادات درونی آنهاست. «تُبْدُوا ما فِی أَنْفُسِکُمْ»
۳. مربّی باید مردم را میان بیم و امید نگه دارد. «فَیَغْفِرُ»، «یُعَذِّبُ»
#تفسیر_نور_محسن_قرائتی
#قران_كريم
#تنها_خداست_که_می ماند
#تنها_خداست_که_می داند
#جهان _جز_خدا_هیچ_چیز_نیست
#بنام_خدا
#الله
#Only_God_remains
#Only_God_knows
علامه طباطبائی در تفسیر المیزان میفرماید: حالات قلبی انسان دو نوع است:
گاهی خطور است که بدون اختیار چیزی به ذهن میآید و انسان هیچگونه تصمیمی بر آن نمیگیرد که آن خطور گناه نیست، چون به دست ما نیست؛
امّا آن حالات روحی که سرچشمۀ اعمال بد انسان میشود و در عمق روان ما پایگاه دارد، مورد مؤاخذه قرار میگیرد.
ممکن است مراد آیه از کیفر حالات باطنی انسان، گناهانی باشد که ذاتاً جنبۀ درونی دارد و عمل قلب است، مانند کفر و کتمان حق، نه مواردی که مقدّمۀ گناه بیرونی است.
انسان، در برابر روحیّات، حالات و انگیزههایش مسئول است و این مطلب مکرّر در قرآن آمده است؛ از آن جمله:
- «یُؤاخِذُکُمْ بِما کَسَبَتْ قُلُوبُکُمْ» «بقره، ۲۲۵» خداوند شما را به آنچه دلهای شما کسب نموده است، مؤاخذه میکند.
- «فَإِنَّهُ آثِمٌ قَلْبُهُ» «بقره، ۲۸۳» به راستی که کتمانکننده، دل او گناهکار است.
- «إِنَّ السَّمْعَ وَ الْبَصَرَ وَ الْفُؤادَ کُلُّ أُولئِکَ کانَ عَنْهُ مَسْؤُلًا» «اسراء، ۳۶» همانا گوش و چشم و دل، هر کدام مورد سؤال هستند.
- «إِنَّ الَّذِینَ یُحِبُّونَ أَنْ تَشِیعَ الْفاحِشَةُ فِی الَّذِینَ آمَنُوا لَهُمْ عَذابٌ أَلِیمٌ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ» «نور، ۱۹» علاقۀ قبلی به شیوع گناه و فساد در میان مؤمنان، سبب عذاب دنیا و آخرت است.
حضرت علی علیهالسّلام میفرمایند: مردم بر اساس افکار و نیّات خود مجازات میشوند. «نهجالبلاغه، خطبۀ ۷۵»
۱. خداوند، هم مالک مطلق است «لِلَّهِ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ» و هم عالم مطلق «إِنْ تُبْدُوا» «أَوْ تُخْفُوهُ» و هم قادر مطلق. «وَ اللَّهُ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ»
۲. از کوزه همان برون تراود که در اوست. اعمال انسانها نشانگر طرز تفکّر و اعتقادات درونی آنهاست. «تُبْدُوا ما فِی أَنْفُسِکُمْ»
۳. مربّی باید مردم را میان بیم و امید نگه دارد. «فَیَغْفِرُ»، «یُعَذِّبُ»
#تفسیر_نور_محسن_قرائتی
#قران_كريم
#تنها_خداست_که_می ماند
#تنها_خداست_که_می داند
#جهان _جز_خدا_هیچ_چیز_نیست
#بنام_خدا
#الله
#Only_God_remains
#Only_God_knows
۴۳۵
۱۴ مرداد ۱۴۰۰
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.