مولانا چه زیبا گفت : دوستانم را ٬ نه در « قلبم » دوست میدارم ٬ نه در « ذهنم » چون ممکن است ٬ « قلبم » از حرکت بیفتد و « ذهنم » دچار فراموشی شود . دوستانم را با « روحم » دوست میدارم چون نه فراموش میکند ونه از حرکت می افتد.