فاصله دو اربعین

تصویر اول:
صبح اربعین 1398 ورودی کربلای معلا
تصویر دوم:
صبح اربعین 1400 صحن پیامبر اعظم(ص) مشهدالرضا
چه اتفاقاتی که بین این دو اربعین برام نیفتاد...
به معنای واقعی کلمه سوختم...
کسی مقصر بود؟!
شاید بله و شاید نه...
جوابش اهمیتی نداره...
حداقل برای من...
چند روز منتهی به اربعین اومدم مشهد. نمیشد نیام.
اربعین برای من فقط یه سفر ایدئولوژیک نبود...
اربعین 1398 تمام مسیر از نجف تا کربلا با زینب(س) خودم رو هم مسیر میدیدم...
این بود که گاهی مثل صبح اربعین از همراهان جدا میشدم تا گریه های ممتد من رو نبینند...
چشمم وسط گریه ها به یه کوله پشتی آشنا بود که راه رو کج نرم...
بقیه اش مهم نبود... نه شلوغی جمعیت، نه تنهایی و نه...
اما توی اربعین 1400 من دختر خطاکاری بودم که حالا اومده بودم عذر خطا بخوام...
خطایی به اسم عشق...
خیلی فرق هست بین دنبالِ راه و کسی که باید از خطایی که خطا نمیدونسته عذر بخواد و بره تو مسیری که مسیرش نیست...
رنج دومی قابل توصیف نیست...
طولانی نکنم... برای دوستای ویسگونم ویژه دعا کردم.
با شرایطی که برام پیش اومد و قضاوت نوشته هام ترجیح میدم دیگه تا یه مدت چیزی ننویسم.
احتمالا اگر تصمیم به نوشتن گرفتم توی اینستا مینویسم.
یا علی