من ندانستم چرابازهم شدی شیدای من

من ندانستم چرابازهم شدی شیدای من.
من که ازدنیاگذشتم توشدی ،دنیای من.

شمع من گشتی ومن پروانه ی عشقت شدم
من ندانستم چه شدتاکه شدی رویای من.

چون غم هجران تورفته ازیادمن.
من خراب عشقم وتوساقی شبهای من.

چون گلی زیبانماندی دردل گلدان من
تاکه رفتی درپی عشقت شدی سودای من.

من نمی نالم ازاین دنیای بی پروای تو
من خودم کردم که لعنت بردل رسوای من.

حالیا او که دلت را زیر پا افکند و رفت
تاکه رفت از بهر او جام می و مینای من..