تفسیر قرآن
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره بقره
ترجمه و تفسیر آیه 48
وَ اتَّقُوا يَوْماً لاٰ تَجْزِي نَفْسٌ عَنْ نَفْسٍ شَيْئاً وَ لاٰ يُقْبَلُ مِنْهٰا شَفٰاعَةٌ وَ لاٰ يُؤْخَذُ مِنْهٰا عَدْلٌ وَ لاٰ هُمْ يُنْصَرُونَ (٤٨)
و از روزى پروا كنيد كه نه كسى از كسى عذابى را دفع مى كند، و نه از كسى شفاعتى مى پذيرند، و نه از كسى [در برابر گناهانش] فديه و عوضى مى گيرند، و نه [براى رهايى از آتش دوزخ] يارى مى شوند
نکته ها:
در اين آيه به برخى باورهاى غلط و اميدهاى نابجاى يهود، اشاره شده است. آنان گمان مى كردند كه در روز قيامت اجدادشان، شفيع آنان خواهد شد. چنانكه بت پرستان، بت ها را شفيع خود مى پنداشتند. برخى از آنان قربانى كردن را كفّاره ى گناهان دانسته و اگر پول نداشتند، يك جفت كبوتر را سر مى بريدند. گروهى از آنان به همراه مرده، طلا و زيورآلات دفن مى كردند تا مرده به عنوان جريمه ى گناهانش بپردازد.
غافل از آنكه قيامت بر خلاف دنياست، كه برخى با پول و پارتى و يا حمايت گرفتن از قدرت ها، بر مشكلاتشان پيروز مى شوند.
در روز قيامت، تمام سبب ها قطع؛ «تقطّعت بهم الأسباب» [318] و نسبت ها محو؛ «فلا أنساب بينهم» [319] و زبان عذرخواهى بسته مى شود؛ «فلا يؤذن لهم فيعتذرون» [320] مال و فرزند كارآيى ندارند؛ «لا ينفع مالٌ و لا بنون» [321] و خويشاوندى نيز ثمرى ندارد؛ «لن تنفعكم أرحامكم» [322] قدرت ها پوچ مى شوند؛ «هلك عنّى سلطانيه» [323] و شفاعت بدون اذن خداوند پذيرفته نمى شود؛ «و لا يشفعون الاّ لمن ارتضى» [324] و فديه پذيرفته نمى شود. «لايؤخذ منكم فديه» [325]
318) بقره، 166.
319) مؤمنون، 101.
320) مرسلات، 36.
321) شعراء، 88.
322) ممتحنه، 3.
323) الحاقه، 29.
324) انبياء، 28.
325) حديد، 15.
بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور
و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره بقره
ترجمه و تفسیر آیه 48
وَ اتَّقُوا يَوْماً لاٰ تَجْزِي نَفْسٌ عَنْ نَفْسٍ شَيْئاً وَ لاٰ يُقْبَلُ مِنْهٰا شَفٰاعَةٌ وَ لاٰ يُؤْخَذُ مِنْهٰا عَدْلٌ وَ لاٰ هُمْ يُنْصَرُونَ (٤٨)
و از روزى پروا كنيد كه نه كسى از كسى عذابى را دفع مى كند، و نه از كسى شفاعتى مى پذيرند، و نه از كسى [در برابر گناهانش] فديه و عوضى مى گيرند، و نه [براى رهايى از آتش دوزخ] يارى مى شوند
نکته ها:
در اين آيه به برخى باورهاى غلط و اميدهاى نابجاى يهود، اشاره شده است. آنان گمان مى كردند كه در روز قيامت اجدادشان، شفيع آنان خواهد شد. چنانكه بت پرستان، بت ها را شفيع خود مى پنداشتند. برخى از آنان قربانى كردن را كفّاره ى گناهان دانسته و اگر پول نداشتند، يك جفت كبوتر را سر مى بريدند. گروهى از آنان به همراه مرده، طلا و زيورآلات دفن مى كردند تا مرده به عنوان جريمه ى گناهانش بپردازد.
غافل از آنكه قيامت بر خلاف دنياست، كه برخى با پول و پارتى و يا حمايت گرفتن از قدرت ها، بر مشكلاتشان پيروز مى شوند.
در روز قيامت، تمام سبب ها قطع؛ «تقطّعت بهم الأسباب» [318] و نسبت ها محو؛ «فلا أنساب بينهم» [319] و زبان عذرخواهى بسته مى شود؛ «فلا يؤذن لهم فيعتذرون» [320] مال و فرزند كارآيى ندارند؛ «لا ينفع مالٌ و لا بنون» [321] و خويشاوندى نيز ثمرى ندارد؛ «لن تنفعكم أرحامكم» [322] قدرت ها پوچ مى شوند؛ «هلك عنّى سلطانيه» [323] و شفاعت بدون اذن خداوند پذيرفته نمى شود؛ «و لا يشفعون الاّ لمن ارتضى» [324] و فديه پذيرفته نمى شود. «لايؤخذ منكم فديه» [325]
318) بقره، 166.
319) مؤمنون، 101.
320) مرسلات، 36.
321) شعراء، 88.
322) ممتحنه، 3.
323) الحاقه، 29.
324) انبياء، 28.
325) حديد، 15.
بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور
و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
۷۵۵
۱۳ خرداد ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.