اربعین راهم بده من کربلا خواهد دلم

اربعین راهم بده من کربلا خواهد دلم

تربت پاکت عجین گردیده با خاک و گلم


عمر را با این امید و آرزو سر میکنم

عاقبت ای کاش باشد کربلایت منزلم


نوکرت هستم ولی از کربلا جا مانده ام

از برای دیدن درگاه تو من سائلم


ای تو کشتی ِ نجات و تک چراغِ راهِ من

یک نظر بر من نما که در کنار ساحلم


هر کجایی می روم نام تو را من می برم

عشق تو گردیده ای جانم تمام حاصلم


در فراق کربلای با صفایت جان دهم

خود بدانم که شود آخر فراقت قاتلم


در جوانی کربلا رفتن به نوعی دیگر است

اربعین لطفی نما به کربلا کن واصلم