بسم الله الرحمن الرحیم
بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ قسمت سوم :
قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ - بگو: ای بندگان من که با ارتکاب گناه بر خود زیاده روی کردید! از رحمت خدا نومید نشوید، یقیناً خدا همه گناهان را میآمرزد؛ زیرا او بسیار آمرزنده و رحیم است.(سوره زمر آیه 53)
ناز کردن و لوس شدن : برخی دوست دارند که برای خدا ناز کنند و او نازشان را بخرد؛ البته حق هم دارند، چرا که عبد و معبود، محبّ و محبوب، عاشق و معشوق برای یکدیگر ناز میکنند و ناز یکدیگر را میخرند. اما، برخی ناز کردن بلد نیستند و به جای ناز کردن، خود را لوس میکنند و این لوس شدن، معمولاً همراه با گلهمندی و گاهی تندی، اهانت و افترا میباشد؛ درست مانند همسرانی که ناز کردن و ناز خریدن را بلد نیستند و برای لوس شدن، به یک دیگر ایراد می گیرند، تندی و قهر میکنند و چه بسا کارشان بالا بگیرد!
دقت شود که خداوند سبحان، در عین این که ارحم الرّاحمین میباشد و ناز بندگانش را میخرد؛ با کسی خویشاوند
و تعارف ندارد و چنین نیست که اگر بندهای به او تهمت بدخواهی و فشار برای از دست دادن دنیا و آخرت و رفتن به جهنم که در ادامه پرسش آمده بود زد، خداوند سبحان بفرماید: نه عزیزم! لطفاً از من دلگیر نباش و قهر مکن!؛ بلکه بابت بدگمانی و افترا، روی رحمتش را برمی گرداند و بندهاش معذب می گردد.
محبّت خدا : محبّت خداوند سبحان به بندگانش، اولاً احساسی نیست و ثانیاً پوشیده نیست. یک رحمت عام دارد که همگان را شامل میگردد؛ چرا که رحمت یعنی وجود بخشی. یک رحمت خاص یا رحیمیت دارد که بندگانش مؤمنش را شامل می شود و در قرآن کریم کاملاً تبیین نموده که چه کسانی را دوست دارد و چه کسانی را دوست ندارد. مانند: إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ - همانا خداوند انسان های نیکو و نیکوکار را دوست دارد - وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ كُلَّ كَفَّارٍ أَثِيمٍ - و خداوند هيچ ناسپاس گناهكارى را دوست نمى دارد.
بنابراین، بندۀ مؤمن و عاشق خدا، می کوشد تا این صفات را در خود تجلی دهد و بیش از پیش محبوب خدا گردد.
راهکار : برای رهایی از این تخیلات، ابتدا سر به سجده بگذارید و خالصانه و عاشقانه بگویید: خدایا! برگشتم، مرا ببخش - بگویید: میدانم که خیلی مرا دوست داری، و محبّت خودت را در دلم کاشته ای، لذا من نیز تو را دوست داریم. (پایان)( ص 1)
پاسخ قسمت سوم :
قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ - بگو: ای بندگان من که با ارتکاب گناه بر خود زیاده روی کردید! از رحمت خدا نومید نشوید، یقیناً خدا همه گناهان را میآمرزد؛ زیرا او بسیار آمرزنده و رحیم است.(سوره زمر آیه 53)
ناز کردن و لوس شدن : برخی دوست دارند که برای خدا ناز کنند و او نازشان را بخرد؛ البته حق هم دارند، چرا که عبد و معبود، محبّ و محبوب، عاشق و معشوق برای یکدیگر ناز میکنند و ناز یکدیگر را میخرند. اما، برخی ناز کردن بلد نیستند و به جای ناز کردن، خود را لوس میکنند و این لوس شدن، معمولاً همراه با گلهمندی و گاهی تندی، اهانت و افترا میباشد؛ درست مانند همسرانی که ناز کردن و ناز خریدن را بلد نیستند و برای لوس شدن، به یک دیگر ایراد می گیرند، تندی و قهر میکنند و چه بسا کارشان بالا بگیرد!
دقت شود که خداوند سبحان، در عین این که ارحم الرّاحمین میباشد و ناز بندگانش را میخرد؛ با کسی خویشاوند
و تعارف ندارد و چنین نیست که اگر بندهای به او تهمت بدخواهی و فشار برای از دست دادن دنیا و آخرت و رفتن به جهنم که در ادامه پرسش آمده بود زد، خداوند سبحان بفرماید: نه عزیزم! لطفاً از من دلگیر نباش و قهر مکن!؛ بلکه بابت بدگمانی و افترا، روی رحمتش را برمی گرداند و بندهاش معذب می گردد.
محبّت خدا : محبّت خداوند سبحان به بندگانش، اولاً احساسی نیست و ثانیاً پوشیده نیست. یک رحمت عام دارد که همگان را شامل میگردد؛ چرا که رحمت یعنی وجود بخشی. یک رحمت خاص یا رحیمیت دارد که بندگانش مؤمنش را شامل می شود و در قرآن کریم کاملاً تبیین نموده که چه کسانی را دوست دارد و چه کسانی را دوست ندارد. مانند: إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ - همانا خداوند انسان های نیکو و نیکوکار را دوست دارد - وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ كُلَّ كَفَّارٍ أَثِيمٍ - و خداوند هيچ ناسپاس گناهكارى را دوست نمى دارد.
بنابراین، بندۀ مؤمن و عاشق خدا، می کوشد تا این صفات را در خود تجلی دهد و بیش از پیش محبوب خدا گردد.
راهکار : برای رهایی از این تخیلات، ابتدا سر به سجده بگذارید و خالصانه و عاشقانه بگویید: خدایا! برگشتم، مرا ببخش - بگویید: میدانم که خیلی مرا دوست داری، و محبّت خودت را در دلم کاشته ای، لذا من نیز تو را دوست داریم. (پایان)( ص 1)
۸۰۵
۰۶ مرداد ۱۴۰۳
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.