الان که دارم می نویسم ...

بغداد هستم آسمون با قشنگ ترین حالت خودش جلو چشمامه و من هزار بار از خدا بابت این تجربه تشکر میکنم خدایا خودت می‌دونی چقدر حرف زدنای دو نفره با خودت رو از هر فروع و اصول دینی بیشتر دوست دارم راستش دلم نمی‌خواد شبیه آدم هایی بشم که مغزشون به محور خوب ها و بد ها میمونه یه متر دست گرفتن و خوبی بدی آدم هارو اندازه میگیرن.
خدایا تو این لحظه از همیشه گیج ترم گم شدم وسط هزار و یک فکر و خیال ؛ خودت نشونه هات رو بهم نشون بده کمک کن همون کاری بکنم همون آدمی بشم که به خواسته ی تو جور بیاد نه متر دست آدما