دارم سخنی با تو و گفتن نتوانموین دردِ نهان سوز نهفتن نتوانمتو گرمِ سخن گفتن و از جامِ نگاهتمن مست چنانم که شنفتن نتوانمبا پرتوِ ماه آیم و چون سایه ی دیوارگامی ز سرِ کوی تو رفتن نتوانم