گاهی مرا

گاهی مرا
با زیباترین
عاشقانه هایت بنوش
من طعم شعر دارم
مرا با انگشت دستهای مهربانت
بهم بزن که شیرینتر شوم
گاهی مرا سر بکش
تا عبور کنم
بدون احساس
که مست شدنت صد چندان گردد
گاهی مرا
در نجوای عاشقانه های
دلگیر پاییز
آن هنگام که ریزش برگها
تو را بوجد می آورد
زمزمه کن
گاهی مرا بخوان زیر باران
نترس
خیس نخواهی شد
چون چتری از
دوستت دارم های
خالص
تن پوشت کرده ام
و تمنای بودن تو
نوبهاریست
که دوبار آغاز شدن
همه چیز
آز آن سر چشمه می گیرد.