شب که میرسد

.
.
.
شب که میرسد
بی هوا دلم میگیرد
و موسیقی ملایم تنهایی را
زیر لب, مینوازم...
برای آرامش
وضویم را میپوشم,
سجاده ام را راه میروم
مهر و تصبیحم را
از دکه سر خیابان میخرم,
نیت را روی لب میگذارم,
ذکرم را از جیب بیرون می آورم و..
آتش زیر قنوتم میگیرم,
و چه پک های سنگینی به سجده هایم میزنم....
من هم بندگی کردن میدانم,
نمازم را بلند میخوانم,دود شدنم را بشنو...