نوا

ﺯﻧﯽ ﮐﻪ

ﺍﺯ ﻟﺠﺎﺟﺖ ﭘﺎﯼ ﺁﻏﻮﺷﺖ ، ﺩﺳﺖ ﺑﺮ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﺭﺩ ،
ﻧﺠﯿﺐ ﺯﺍﺩﻩ ﺍﯼ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ
ﻧﮋﺍﺩ ﺍﺻﯿﻞ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ
ﮐﻪ ﺑﯽ نواﺯﺵ ﻫﺎﯼ ﺗﻮ ،
ﺗﻤﺎﻡ ﺷﻌﺮ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﭘﺸﯿﻤﺎﻥ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ …

ﺑﻪ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ معشوقش ﻗﺴﻢ !!!
ﺯﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﻣﺮﺩش ،
ﭘﺸﺘﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ
ﺁﺑﺮﻭ ﺩﺍﺭِ ﻋﺸﻘﯽ ﺍﺳﺖ که ﺩﺭ ﻣﻌﺮﺽ ﺍﻧﻘﺮﺍﺽ است … ،
.
ﺑﻬﺎﻧﻪ ﮔﯿﺮ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ
ﯾﻌﻨﯽ ،
ﯾﮏ ﺟـــــﺎﯼ ﻗﻠﺒﺶ ﻣﯽ ﻟﻨﮕﺪ …
ﯾﻌﻨﯽ ،
ﺁﺭﺍﻡ ﺁﻏﻮﺷﺶ ﺷﻮ
یعنی ،
ﺯﯾﺮ ﭘﺎﯼ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﻫﺎﯾﺶ بنشین
ﺗﺎ دﻭﺑﺎﺭﻩﺧﻮﺩش بشود
ﺑﺎ ﯾﮏ ﺗﺸﺪﯾﺪ
ﺭﻭﯼ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍشتنش …
.
قدر عشق پاکش را بدان
او را با مشغله های زندگی از خود دور نساز
شاید یک روزی
یک جایی
دلت بدجور هوای چنین عشقی را بکند
و تو
دیگر
درحسرت چنین عشقی خواهی ماند

تمام.