‍

‍ ‌

باران ببارد کوچه خیسِ آب باشد ،
معشوقه ات دیوانه ای بی تاب باشد
بعد از عبور ابر های تار و تیره ،
روشن زمین از پرتوِ مهتاب باشد
آن دم بگیری در بغل داغ تنش را ،
وقتی به صد ناز و ادا در خواب باشد
مثل خماری در پی اَش افتان و خیزان،
جام لبانش چون شراب ناب باشد
بوسیدنش در لحظه ای لبریز از عشق ،
زیباترین عکسِ درونِ قاب باشد