بگذار موهای شعرهایم را بتکانم

بگذار موهای شعرهایم را بتکانم 
تا ببینی اشک هایم چگونه از ناودان سقف آسمان شعرهایم چکه میکند 
انگار کسی در شعرهایم نفس می کشد 
میشنوی ؟
باران چه یکریز وسرشار از لابلای شعرهایم عبور میکند 
آنهم چه عبوری
سرکش 
سرکش 
سرکش
وپرندگان صبح گاهی منتظرند تا لابلای موهایم لانه بسازند لانه
وباران هرلحظه چکه میکند.
دیدگاه ها (۳)

هیچ زنی را ،در هیچ کجای دنیا نمی توانی پیدا کنی که بهیکباره ...

گاهی ادای رفتن در می آوری !فقط خودت میدانی که چمدانت خالیست ...

دوست داشتنت طعم عشق میدهد دوست داشتنت شبیه خرده نان هایی ست ...

مرد آنست که در عشق صداقت دارددر رهِ منزلِ لیلاش، شهامت دارد....

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط