و تاریخ از ما خواهد نوشت‌. که تاریکی سرتاسرِ وجودشان را گرفت.

که مرگ سایه به سایه همراهی‌شان می‌کرد.
که دردِ بی‌پناهی امان‌ِشان را برید.
که حسّ غریبه‌گی در خانه استخوان‌‌هایشان را نرم کرد و تنهایی دمار از روزگارشان در آورد.
که "هیچ" هم برایشان نماند،
امّا هم‌چنان لبخند می‌زدند.

👤 #عادل_رستمکلایی
🍃²دی ماهِ¹⁴⁰⁰🍃
²².⁰⁹
دیدگاه ها (۲۲)

اگه خود الانم بتونه خودمو وقتی پانزده سالم بود ببینه،

در زبان آلمانی weh یعنی درد و fern یعنی دور.

اگه یه روز یکي با همه ی قلبش دوست داشت حواست باشه

بعضی روزا آرزو میکنم میتونستم تو زندگی به عقب برگردم

سناریو سوکوکو:هیولای زیبا

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط