نغمه میهن

نغمه میهن:
در این هستی غم انگیز
وقتی حتی روشن کردن یک چراغ ساده ی دوستت دارم
کام زندگی را تلخ می کند
وقتی شنیدن دقیقه ای صدایِ بهشتی ات
زندگی را
تا مرزهای دوزخ
می لغزاند
دیگر نازنین من
چه جای اندوه
چه جای اگر
چه جای کاش
این حرف آخر نیست
به ارتفاع ابدیت دوستت می دارم
حتی اگر به رسم پرهیزکاری های صوفیانه
از لذت گفتنش امتناع کنم ...

@naghmehmihan
دیدگاه ها (۲)

نیازی نیست انسانها را امتحان کنید.کمی صبرکنید خودشان امتحانش...

بعضی وقت‌ها روزگاریکی طوری می‌سوزونتِت که هزار نفر نمیتونن خ...

گورستانها پر از انسان هایی است که می پنداشتندچرخ دنیا بدون ا...

میگویند انسان های خوب به بهشت میرونداما من میگویم :انسان های...

انشا درخواستی

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط