من چنان شاخه خشکی بودم نا امید از گذر باد بهار وتو مانند

من چنان شاخه خشکی بودم نا امید از گذر باد بهار وتو مانند شکوفه بنشستی ب دل بی کس من
کاشکی گرمی آغوش تو مال من بود
کاش میشد که تورا از دل تقدیر ربود