ایرانم ایران عزیزمغمت بی حد شد و ما چه صبورانه به انتظار نشسته ایم تا روزهای روشن و آفتابی بیاید... به هر فصلی غمی، هر صفحهای انبوهِ اندوهی، وطن جان! خستهام، پایانِ خوبِ داستانت کو؟!